گوشت گرم قرمز به ویژه گوشت گوسفند در تنگنای ارزی

توقف یا محدودیت عرضه گوشت گرم تنظیم بازاری یکی از مسائل اقتصادی است که در سال‌های اخیر در برخی از کشورها به ویژه ایران مطرح شده است.

داود رنگی، عضو هیئت‌رئیسه انجمن تامین‌کنندگان فرآورده‌های خام دامی در پاسخ به پرسشی درباره دلیل ادامه‌دار شدن توقف عرضه گوشت گرم تنظیم بازاری در فروشگاه‌های پایتخت گفت: کاهش پرواز‌های خارجی ورودی به کشور سبب کاهش چشمگیر واردات گوشت شده است، بیشترین گوشت گرم از استرالیا به ایران وارد می‌شد و مقادیری هم از کنیا و آفریقای جنوبی و از مسیر‌های هوایی به ایران می‌آمد؛ بنابراین تا وقتی که این پرواز‌ها برقرار نشود کاهش عرضه گوشت گرم وارداتی ادامه دارد.

وی افزود: واردات گوشت قرمز گرم علاوه بر مبادی دوردست یادشده از کشور‌های همسایه و از مسیر‌های زمینی نیز صورت می‌گیرد، اما چون تقاضا برای آن بالاست حذف گوشتی که از کشور‌های دور به ایران می‌آمد به کاهش چشمگیر عرضه انجامیده است البته واردات هوایی اکنون به صفر نرسیده، اما به دلیلی که گفته شد به میزان چشمگیری افت کرده است.

وی خاطرنشان کرد: دولت در شرایطی که با تحریم‌های بانکی روبه‌روست و در انتقال ارز به داخل کشور با انواع چالش‌ها دست‌و پنجه نرم می‌کند و مجبور است برای ورود ارز کارمزد‌های سنگین پرداخت کند تا این ارز با سرعت به کشور وارد شود، ارز دولتی را به واردات گوشت اختصاص می‌دهد این در حالی است که گوشت گرم قرمز به ویژه گوشت گوسفند در تمام جهان مانند ایران کالایی لوکس و گران‌قیمت است و مردم دنیا پروتئین گوشتی خود را از گوشت مرغ تامین می‌کنند در چنین شرایطی چرا باید دولت ایران در تنگنای ارزی، دلار ۲۸۵۰۰ تومانی را به واردات گوشت گرم گوسفندی اختصاص دهد؟ ضمن اینکه این کالا تنها در کلان‌شهر‌ها عرضه می‌شود و در اختیار اقشار کم‌برخوردار در استان‌های محروم قرار نمی‌گیرد.

عضو هیات رئیسه انجمن تامین‌کنندگان فرآورده‌های خام دامی اظهار کرد: در سال‌های گذشته خشکسالی به کاهش مراتع و در پی آن کمبود علوفه دامی منتج شده و این امر به کاهش تولید گوشت گرم در داخل کشور گوسفندی انجامیده و در این شرایط سیاست‌های دولتی از جمله راه‌اندازی سامانه بازارگاه سبب شده تامین علوفه برای دامداران سنتی سخت شود، در پی این عوامل تولید گوشت قرمز داخلی کاهش یافته و دولت برای تنظیم بازار گوشت به واردات روی آورده است. اما دولت علاوه بر اینکه با واردات تولید را سرکوب می‌کند در تسویه حساب ارزی با واردکنندگان نیز عملکرد مطلوبی ندارد، به طوری که واردکنندگان ابتدا با استفاده از تنخواه ارزی خود گوشت وارد می‌کنند و پس از گذشت گاه تا پنج ماه می‌توانند با دولت تسویه‌حساب کنند.