فال حافظ امروز| فال حافظ فردا| فال حافظ واقعی| تفال روزانه به حافظ
تفال روزانه به حافظ| فال حافظ امروز یکشنبه 9 اردیبهشت 1403+تفسیر غزل حافظ
فال حافظ از دیار کهن تا کنون بین ما ایرانیان جایگاه ویژه ای دارد و تفال زدن به آن در هر کاری باعث قوت قلب ما خواهد شد. تا جایی که گرفتن فال حافظ در مناسبت های ملی و مذهبی نیز مورد توجه خانواده های ایرانی بوده است و سرنوشت خود را از بین غزلهای این عارف پیدا می کنند.
فال گرفتن از آثار ادبی، از باورهای کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان میبردند بهرهای از کلام حق دارند رجوع میشد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است. در ادامه این مطلب میتوانید فال حافظ امروز یکشنبه 9 اردیبهشت ماه 1403 را که به نیابت از شما گرفته شده است را بخوانید.
به جان او که گرم دسترس به جان بودی
کمینه پیشکش بندگانش آن بودی
بگفتمی که بها چیست خاک پایش را
اگر حیات گران مایه جاودان بودی
به بندگی قدش سرو معترف گشتی
گرش چو سوسن آزاده ده زبان بودی
به خواب نیز نمیبینمش چه جای وصال
چو این نبود و ندیدیم باری آن بودی
اگر دلم نشدی پایبند طره او
کی اش قرار در این تیره خاکدان بودی
در میان اخبار
- مجازات متجاوز فراری | تجاوز به ۲۰۰ زن در همدان؛ علی سلامت که بود؟
- جزییات ۴۳ فیلم احتمالی جشنواره فجر امسال
- ۱۰ سریال غیرآمریکایی و بین المللی هیجان انگیزی که باید دید | 10 سریال رازآلود و پرتعلیق دانمارکی
- بازی بهرام رادان در کمدی صبحانه با زرافهها | آقای رادان؛ کاش بیشتر کمدی بازی میکردی!
- میزان افزایش حقوق سال آینده ۴۰ درصد شود | مخالف گرانی بنزین هستیم
به رخ چو مهر فلک بینظیر آفاق است
به دل دریغ که یک ذره مهربان بودی
درآمدی ز درم کاشکی چو لمعه نور
که بر دو دیده ما حکم او روان بودی
ز پرده ناله حافظ برون کی افتادی
اگر نه همدم مرغان صبح خوان بودی
شرح لغت: کمینه:صفت پیشکش/ لمعه ی نور:درخشش نور.
تفسیر عرفانی:
۱- حضرت حافظ در بیتهای هفتم و هشتم میفرماید:
او را در خواب حتی نمیبینم، چه رسد به دیدار او. پس اینک که وصال میسر نمیباشد، کاش او را در خواب میدیدم.
* اگر حافظ با پرندگانی که هر صبح نغمه سر میدهند، هم آواز شود، ناله اش فاش نمیشود تا محبوب آگاه شود.
حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.
۲- در اندیشه کار یا چیزی یا کسی هستید که فعلاً بسیار دور است؛ بنابراین بهتر است که صرف نظر کنید. وقت را بیهوده از دست ندهید، زیرا دل در گرو آرزوهای رنج آور نهاده اید.
تعبیر غزل:
به کسی دل بستهای و این دلبستگی تا به آن حد است که فکر میکنی او تنها بهانهی تو برای زندگی است، اما به وصال او امید نداری. با این حال با تمام وجود در این راه تلاش میکنی و از جان مایه میگذاری.