یک ابهام بزرگ درباره سانحه سقوط بالگرد حامل رئیس‌ جمهور| چرا گوشی تلفن همراه خلبان دست شهید آل هاشم بود؟

ابراهیم رئیسی هشتمین رئیس جمهور ایران پس از انقلاب اسلامی بود. ابراهیم رئیسی در سیزدهمین انتخابات ریاست جمهوری در سال 1400 توانست به عنوان منتخب مردم به ریاست قوه مجریه برسد. ابراهیم رئیسی و همراهانش در روز 30 اردیبهشت 1403 بر اثر حادثه سقوط هلی کوپتر به شهادت رسیدند. شهید ابراهیم رئیسی روز 3 خرداد 1403 در رواق دارالسلام مشهد و در جوار آرامگاه امام رضا (ع) به خاک سپرده شد.

تاکنون سه احتمال برای سقوط هواپیمای رئیس جمهور در فضای کلی و عمومی به‌صورت غیررسمی مطرح شده است. اقدامات بیگانگان با، یا بدون همکاری مزدوران داخلی؛ توطئه داخلی؛ و بالاخره عدم رعایت ضوابط چنین سفرهایی از طرف مدیریت‌های مربوط است.

به نظر می‌رسد که دو احتمال اول بیشتر جذابیت‌های سیاسی دارند و در ذیل نظریات توطئه قرار می‌گیرند که بازتاب و فراگیری اولیه آنها زیاد است و در ادامه کم‌رنگ خواهند شد و تاکنون نیز شواهدی حداقلی هم در تایید آن‌ها دیده یا منتشر نشده است.

هدف از طرح آنها معطوف به بهره‌برداری سیاسی و تضعیف ساختار یا در منگنه قرار دادن آن است. حتی ممکن است با هدف غفلت و فراموش کردن احتمال سوم باشد. چون احتمال سوم شاید ناظر به عملکردهای کسانی است که ممکن است در پی بهره‌برداری از این رخداد تاسف‌بار باشند و ما هم با این احتمال سوم کار داریم.

روزنامه هم میهن نوشت: چون نمی‌شود که چنین سقوطی را شاهد باشیم و هیچ‌کس به‌عنوان مسئول شناخته نشود و به قول معروف پس از پایان ماجرا به این نتیجه برسیم که؛ «نه خانی آمده و نه خانی رفته.»

از این‌رو ستاد کل نیروهای مسلح در کنار بررسی هر گزینه هرچند کم‌محتمل باید به ابعاد و پرسش‌های جدی‌تر این سقوط اشاره کند. در این‌جا به چند مورد آن که صرفاً مربوط به مدیریت داخلی و ناظر به احتمال سوم است اشاره می‌شود.

*مدیریت صفر تا صد این سفر به عهده کدام مرجع بوده است؟ رئیس دفتر؟ یا معاونت اجرایی؟ یا ستادی متشکل از نهادهای گوناگون؟

*چرا و براساس چه ضرورتی این سفر مستقیماً به پارس‌آباد انجام نشده است؟ تا نیازی به استفاده از بالگرد نباشد؟

*آیا بالگردها به‌ویژه بالگرد آقای رئیسی برای حرکت در چنین ارتفاعی با مسافرانی در این حد مجاز بوده است؟ حتما توجه دارند که سطح رعایت ضوابط امنیتی برای افراد گوناگون تفاوت دارد.

*آیا گزارش سازمان هواشناسی نسبت به اعلان هشدار نارنجی؛ مورد بحث مسئولین سفر قرار گرفته بود؟ مرجع صلاحیت‌دار برای اینکه سفر با این بالگرد(گویا مدل بِل ۲۱۲) در چنین آب و هوایی را برای رئیس‌جمهور مجاز بداند کیست و نظرش چه بوده است؟ آیا این بالگرد متناسب با این تعداد مسافر با حضور رئیس‌جمهور بوده است؟  

*مسئله بسیار مهم امکانات ایمنی بالگرد است که ظاهراً دستگاه‌های ارسال امواج برای شناسایی محل سقوط احتمالی کار نمی‌کرده. آیا درست است؟

*نکته مهم دیگر وجود پروتکل امنیتی برای مسیر حرکت بالگرد مقامات به موازات جاده اصلی است؟ آیا چنین پروتکلی هست؟ اگر بلی چرا رعایت نشده است؟ آیا این پروتکل اجازه می‌دهد که مقامات بالای کشور در ۲۰ کیلومتری نوار مرزی کشور سوار بالگرد شوند؟

*مسئله پیگیری لاشه و محل سقوط باید دقیقاً روشن شود. مسئولین مربوط که در همان‌جا بودند و از ساعت‌ها زودتر حضور داشتند و امکانات کافی هم در اختیارشان بوده، چرا عده‌ای دیگر اعم از موتورسوار یا خبرنگار خارجی پس از گذشت ۵ ساعت اقدام به گشت‌زنی کرده‌اند؛ زودتر از مسئولین مربوط در محل سقوط حاضر شدند و توانستند اولین فیلم‌ها را مخابره کنند؟ آیا همین مورد نشانه ناتوانی مدیریت امور نیست؟

*چرا اقدامی برای نوسازی بالگردها نشده بود. دقیق توضیح داده شود. در دولت قبل مقرر شده که ۵ بالگرد جدید خریداری شود و اقدامات اولیه انجام و نوع آن نیز تعیین شده بود چرا به سرانجام نرسیده بود؟

*دستگاه تلفن همراه خلبان نزد آقای آل‌هاشم چه می‌کرده است؟

*دقیقاً در چه ساعتی درخواست لوکیشن از مسئولین مخابراتی شده؟ اگر این کار با چند ساعت تاخیر باشد مسئولیت متوجه کیست؟

*اصولاً چرا از طریق ارتباط تلفن همراه نتوانستند در کوتاه‌ترین زمان محل لاشه را پیدا کنند؟ ظاهراً این کار از نظر کارشناسان مخابراتی به سرعت عملی بوده است.

*تعارضات سخنان افراد از جمله معاون وزارت خارجه، وزیر راه، رئیس دفتر رئیس‌جمهور، معاون اجرایی و... چگونه قابل تحلیل و رفع است و کدام درست می‌گویند؟

و انواع پرسش‌های دیگر...